تاریخچه‌ قهوه یزدی

تاریخچه قهوه یزدی

قدمت قهوه یزدی بر مبنای مدارک شفاهی و منابع تاریخی به زمان‌های بسیار دور برمی‌گردد. برخی از منابع، تاریخچه آن را به دوره قبل از ورود چای به ایران، نسبت می‌دهند، در حالی که به گفته برخی از منابع دیگر، قدمت تهیه و دم کردن این نوع خاص از قهوه در یزد به دوره حکومت قاجار برمی‌گردد

پس از کشف قهوه در اتیوپی، این نوشیدنی، راه خود را به عربستان، یمن، ایران و دیگر کشورهای همسایه باز کرد. روش تهیه قهوه در کشور عربی به این صورت بود که عرب‌ها، دانه‌های قهوه را با ادویه‌های مختلف از جمله زنجبیل، دارچین و هل بوداده می‌کردند و آن را بدون افزودن شکر، به‌صورت تلخ می‌نوشیدند. قهوه دقیقا با همین طرز تهیه به ایران و شهر یزد، وارد شد و پس از آن بود که مردم یزد، با اعمال تغییرات و افزودن شکر، نبات و هل، آن را تبدیل به یک نوشیدنی محلی و مطابق سلیقه خود کردند

مردم یزد بر این باور بودند که طبع قهوه سرد است. به همین دلیل، آن‌ها دانه‌های قهوه را در ظرفی شبیه به تابه بوداده می‌کردند، اما با این روش، قهوه مغزپخت نمی‌شد. برای همین، یزدی‌ها قهوه بوداده را برای مدت زمانی طولانی همراه با گلاب، نبات و هل می‌جوشاندند و در نهایت، به‌علت نبود آسیاب مخصوص دانه‌های قهوه در گذشته، نوشیدنی را از صافی عبور می‌دادند و سپس سرو می‌کردند

ساکنان فلات مرکزی ایران در مراسم ختم، برای بزرگداشت از دست رفتگان خود، این نوع خاص از قهوه را سرو می‌کردند. یزدی‌ها نیز این رسم را زنده نگه داشتند و به همین دلیل است که امروز، همه ما قهوه یزدی را به‌عنوان اثر ثبت شده ملی می‌شناسیم.